امروزه یکی از مقیاسهای توسعه یافتگی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه عملکرد صنایع آن کشور است و صنایعی که به وضوح میتوان گفت ابعاد مختلفی دارد و نمود آن در زندگی بشر بسیار هویداست به طوری که انسان از زمانی که چشمان خود را در یک روز کاری باز میکند و تا زمانی که آن روز تمام میشود با این صنایع سر و کار دارد و به نوعی حتی میتوان گفت زمانی که انسان نیز در خواب به سر میبرد صنایع هر کشور در حال خلق ثروت و خدمات دادن هستند، حال اگر بخواهیم به گوشهای از این صنایع اشاره کنیم میتوان به صنعت گردشگردی، ساختمان، پتروشیمی، نفت، برق، چاپ، خودرو، حمل و نقل، ورزش، رنگ و هزاران صنعت دیگر اشاره کرد.
در این بین، کشور عزیزمان ایران نیز به خاطر روند حرکتی خود در جهت توسعه یافتگی از این قاعده مستثنی نیست و سربازان گمنامی که تمام عمر و سرمایه خود را در جهت پیشبرد صنایع مختلف گذاشتهاند و با تمام مشکلاتی که در پیش رو دارند هنوز هم برای اشتغالزایی و توسعه این مرز و بوم میجنگند، هر چند که بخش اعظمی از این جنگ ناباورانه در داخل است و بخش مهم دیگر مرتبط با خارج از کشور به خصوص کشورهای تحریم کننده است، اما میبینید تولیدکننده امروز ما با وجود تمام این داستانها و حواشی باز استوار ایستاده و برای اعتلای کشور خود همه تلاش خود را به کار میبرد چرا که اصولا مساله صنعت، مسالهای است که دربرگیری بسیاری دارد به صورتی که این روزها پای صحبت هر جمعی مینشینید حرف و سخن در مورد صنعت، تولید و تولید کننده است، میخواهد این محافل سیاسی یا اقتصادی و یا حتی مردمی باشد، حرف، حرف تولید و تولیدکننده و صنعت است.
صنایعی که اینقدر حیات و مماتش مهم است که شعار سال رشد تولید نامگذاری میشود، منتها سوال اینجاست چه کسی در این کشور به داد تولیدکننده و صنایع مختلف میرسد، تولیدکننده ای که به مثال زمینی میماند که پر از گل است و هر کسی که به این زمین میرسد یک گل از این باغ میکند. اساسا تولید در این کشور بسیار سخت است و گاهی حتی طاقت فرساست چرا که اینقدر موانع در تولید زیاد است که گاهی تولیدکننده را از راهی که شروع کرده است پشیمان میکند و مسیرهای دریافت مجوزهای گوناگون که گاها چند سال طول میکشد، عدم پرداخت تسهیلات به تولیدکنندگان که نبودش باعث میشود تا سرمایهی در گردش آنها به سختی انجام شود به طوری که نبود آن این اشتغال آفرینان کشور را دچار چالشهای فراوانی میکند.
بحثهای دست و پا گیر محیط زیستی و عدم آموزشهای درست در این عرصه و به روز نبودن قوانین محیط زیستی همه و همه باعث شده است تولیدکننده کشورمان با نفس مصنوعی زنده بمانند، چرا که در تمام موانعی که در داخل کشور امروزه برای تولیدکننده وجود دارد، مبحث تحریمهای ظالمانه و عدم سیاستهای تثبیت شده در حوزه تامین ارز، تولیدکننده امروز را دچار یک کلاف سردرگم عجیب و غریب کرده است و تازه از همه اینها که بگذریم قطع و وصل مکرر برق برای این کارآفرینان تبدیل به یک معضل درد آوری شده است که به این راحتیها هم حل نخواهد شد.
برای همین است که حل معضلات آنها اینقدر مهم میشود که رهبر عظیم الشان انقلاب با انتخاب شعار سال در حول محور رشد تولید میخواهد این پیام مهم را به مسئولین نظام بدهند که تولید بودنش، رشد کردنش، صادراتش مهم است اما برای اینکه این مهم اتفاق بیفتد باید مسئولین همانند شهید والا مقام و جهادی، همت وار با نگاهی جدید به تولیدکننده کمر خدمت ببندند تا با حل معضلات تولیدکننده بتوانند رشد آن را رقم بزنند.
حال اگر کمی بخواهیم روی این مساله مهم تامل کنیم میبینیم که با رشد تولید معضل بیکاری حل خواهد شد، اساسا جوانی که کار داشته باشد مسئولیت پذیر میشود و از هرز پریدن فاصله میگیرد چرا که میتواند با حقوقی که دریافت میکند برای گذراندن امورات خود برنامهریزی کند.
امروز همهی مردم یک توقع به جا و درست از مسئولین کشور دارند و آن هم برطرف کردن مزاحمتهای گستردهای است که میتواند در امر تولید خلل ایجاد کند، به طور مثال بحثی که این روزها با توجه به رسیدن فصل گرما در جمع تولیدکنندگان بسیار داغ است تامین برق کارخانجات و کارگاههای تولیدی است، مسالهای که دولت محترم از سال گذشته تا امسال یک سال فرصت داشت تا این معضل مهم را حل نماید.
قطع برق یک تولید کننده تبعات بسیار گستردهای برای آنها دارد و به طور مثال وقتی برق قطع میشود تولید کاهش پیدا میکند و این مخالف با سیاست رشد تولید است، وقتی برق یک تولیدکننده قطع میشود هزینههای وحشتناکی به تولیدکننده تحمیل میشود، کارگری که باید او حقوق آن را کامل بدهد اما تولیدی در کار نیست، بیمهای که باید به موقع پرداخت شود، هزینه های جاری که دائمی است و تولیدی نیست تا تامین بشود اینها همه تولیدکننده را دچار یک کلافگی اساسی می کند.
حال آیا کسی آمده است به راهکار آن فکر کند و آن را اجرا نماید، در اینکه در کشور کمبود برق در فصل گرما حاکم است شکی نیست، جالب است پای صحبت تولیدکننده هم که مینشینید میگوید من درک میکنم کمبود برق است و همکاری میکنم منتها چرا دولت که برق شهرکهای صنعتی و صنفی را قطع میکند نمیآید یک راه حل ارائه بدهد که تولید لنگ نماند.
البته که راهحل هم عیان است و این مهم تامین برق از طریق ژنراتور است، ژنراتوری که امروزه خریدش در دست مافیایی است که هر چقدر میخواهد آن را به تولید کننده مظلوم ما میفروشد در صورتی که دولت با یک نگاه ویژه به این عرصه میتواند مشکل تولیدکننده را حل نماید این تازه یکی از هزاران مشکل یک تولیدکننده است که با آن سرو کار دارد. حال معضلات بیمه و مالیات و بازرسیهای بی سرو تهی که هیچ مزیتی هم ندارد به آن اضافه کنید به علاوه آن که بی لیاقتی برخی از مسئولین که بار وظایف خودشان را گردن تولیدکننده میاندازند به دردهای یک تولیدکننده اضافه کنید. کمی آن طرفتر از این مرز و بوم کشورهای توسعه یافته تولیدکننده را بر روی سرشان می گذارند و حلوا حلوا میکنند، مدینه فاضلهای که ما باید برای سرمایه گذار و تولیدکننده اینجا ایجاد کنیم آنها به راحتی آن طرف مرزها بستر سازی کردهاند به طوری که باعث شده است تولیدکنندگان ما به راحتی جذب آن کشورها بشوند.
البته آن چیزی که تولیدکننده امروز ما را با همه این دغدغهها پایبند تولیدش کرده است حس وطن پرستی و خدمت به مردم این کشور است و این مهم است که تولیدکننده ما را در همه حال پای کار مملکت و نظام قرار داده است چه میخواهد در جنگ هشت ساله حق علیه باطل باشد و چه میخواهد در یک جنگ تمام عیار نرم و اقتصادی. آنچه امروز کشور ما در راستای رشد تولید نیاز دارد بی رودروایسی بودن است، بی رودروایسی بودن با تمام کسانی که در جرگه مسئولیت در حوزه صنعت و معدن و تجارت هستند و در اوج ناکارآمدی در مسئولیتهای خود ماندهاند، باید با آنها خیلی صریح و سریع خداحافظی کرد و جایشان را به اهل کار داد تا بتوانند پای تولید کننده بایستند و علیوار مشکلات و معضلات آنها را حل کنند.
فراموش نکنیم رشد تولید که رقم بخورد بیکاری کم میشود، پولهای سرگردان به حوزه تولید میرود و تورم کنترل میشود، صادرات گسترش پیدا میکند و معضلات ارزی کشور حل خواهد شد و هزاران محسنات دیگر که در این مقاله مجالی برای گفتن آنها نیست لذا با بررسی سر انگشتی و سطحی این نکته بسیار مهم میتوان به صراحت گفت یکی از موارد مهم رشد تولید بر طرف کردن موانع تولید است نه زیاد کردن موانع تولید.
محمد حسین (سجاد) عباسی