به جرات این چند ماه اخیری که در کشور سپری شد را میتوان یکی از عجیبترین و پر چالشترین ایام در طول تاریخ بعد از انقلاب یاد کرد، ایامی که از اسفند ۱۴۰۲ با انتخابات مجلس شورای اسلامی شروع شد و یکی از پایین ترین مشارکتهای مردمی در آن رقم خورد تا ماه فروردینی که حمله ایران به اسرائیل سرتیتر اخبار جهان شد و هنوز این مساله با همه ابعادی که داشت برای مردم هضم نشده بود که خبر سقوط بالگرد رئیس جمهور در ماه اردیبهشت دوباره نام ایران را سرآمد تمام اخبار دنیا نمود.
حال به واسطه این اتفاق تلخ و غم انگیز باید ظرف پنجاه روز رئیس جمهور جدید مشخص میشد و مردم به رغم ناراحتی که از این حادثه ناگوار داشتند باید در یک زمان کوتاه به پای صندوقهای رای میآمدند و دوباره یک فرد را منتخب میکردند تا امور اجرایی کشور را به دست بگیرد اما در این بین یک مساله مهم وجود داشت و آن هم نداشتن انگیزه و اقبال کافی برای مشارکت مردم در یک انتخابات دیگر بود، انتخاباتی که اگر وظایف آن را در دو بخش مشارکت مردم و اجرایی شدن وعده های منتخبین در نظر بگیریم همیشه مردم با تمام دلخوریهایی که داشتند تمام قد به پای نظام و انقلاب و رهبری خود ایستادند و این وظیفه خطیر را که چشم همه جهانیان به آن بوده است را درست ادا نمودند، اما در آن سوی ماجرا همیشه این کم لطفی منتخبین بوده است که با عدم تحقق شعارهای خود باعث شدهاند هر روز مردم از سیستم اجرایی کشور دلسرد و نا امید شوند.
لذا یکی از چالش های اخیر کشور در این انتخابات زود هنگام مشارکت مردم در این انتخابات بود نامزدهای انتخاباتی بعد از تایید صلاحیت هر کدام برنامه های خود را ارائه دادند که در دور اول مشارکت نسبتا ضعیف مردم باعث شد انتخابات دو مرحله ای شود که در نهایت با مشارکت پنجاه درصدی بالاخره دکتر مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهور منتخب مردم انتخاب شدند، انتخاباتی که در آن همه مردم با تمام دلخوری ها و سختی های معیشتی که داشتند برای ایران دوباره پای صندوق ها آمدند اما یک نکته قابل توجه است که دکتر پزشکیان به عنوان نهمین منتخب مردم باید به آن توجه کند و آن مهم سهم پنجاه درصدی از مردم است که به پای صندوقهای رای نیامدند، آنها به رغم تمام تلاشهای صورت گرفته هنوز با صندوقهای رای قهر هستند و این شاید اولین حرکتی است که آقای رئیس جمهور باید برای آن فکر کند تا آشتی ملی صورت بپذیرد. لذا تلاش شبانه روز برای احصاء معضلات اساسی مردم باید یکی از بالاترین اولویتهای رئیس جمهور منتخب باشد چرا که توجه به خواستههای مردم و حل مشکلات آنها میتواند سبب آشتی مردم با صندوقهای رای شود.¬